Voor de beren in de galindustrie gloort er hoop. Een bericht van World Animal Protection deze week en mijn hart maakte een klein sprongetje.
Het houden van beren voor hun gal is in Zuid-Korea over vier jaar voorbij. Tot die tijd beloven de berenboeren hun dieren een humane verzorging te geven. Deze afspraken zijn vastgelegd in een overeenkomst die deze week is ondertekend door de Zuid-Koreaanse regering, de vereniging van berenhouders en dierenbeschermingsorganisaties.
Berengal, hoezo dan?
Ik werkte in een opvangcentrum voor geredde wilde dieren in Noord-Sulawesi, toen ik voor het eerst hoorde over de berengal-industrie. In het centrum waren twee honingberen, waar ik elke dag voor zorgde, die waren gered uit de handen van stropers. Ik had geen idee waarom deze dieren interessant waren voor handelaren en stropers en dat ze met uitsterven werden – en nog steeds worden.
Wat blijkt. Kraagberen, oftewel Moonbears/Asian Black Bears en Honingberen, oftewel Sunbears, worden gevangen gehouden om hun gal af te tappen voor met name de Aziatische markt. Hun gal is namelijk een belangrijk bestanddeel van Chinese traditionele medicijnen.
Duizenden kraagberen en honingberen zitten in veel te kleine kooien en het proces om hun gal af te tappen is zo wreed dat mijn maag elke keer weer omkeert als ik erover schrijf.
De methoden variëren van de “vrije vloeistof-extractie”, waarbij het gal wordt afgetapt via een gat in de galblaas, tot het plaatsen van een vaste katheter. Dag in dag uit, jaar in jaar uit, tot het dier overlijdt.
De beren groeien op in kooien die zo klein zijn dat na enige tijd hun lichamen daar precies in passen. De meeste beren hebben dan nog maar een paar totaal afgesleten tanden over, omdat ze letterlijk knagend en kauwend proberen een opening in het traliewerk te maken om te ontsnappen.
Zuid-Korea is met China en Vietnam de belangrijkste leverancier van berengal, maar het loopt nu voorop om voor ‘de medicijnen’ over te stappen op plantaardige of synthetische ingrediënten. Zo was het al verboden om gal af te tappen bij levende beren, wel mogen ze nog worden geslacht om hun gal te winnen. De regering belooft nu opvangcentra op te zetten voor beren die na 2026 moeten worden vrijgelaten.
Hier wat getallen:
- Zes van de acht beersoorten in de wereld worden met uitsterven bedreigd.
- Van de imposante kraagbeer zijn er volgens schattingen van WFF ongeveer 16.000 over in het wild en van de honingbeer, de kleinste beer ter wereld, naar schatting nog maar 1.000.
- Op galboerderijen in Azië zitten er naar schatting nog ruim 12.000 beren gevangen.
Free The Bears – Cambodia
Toen ik in het Tasikoki Wildlife Rescue Centre voor het eerst hoorde van deze walgelijke industrie ben ik later afgereisd naar Cambodia, naar Free the Bears, om daar als vrijwilliger te helpen in het grootste opvangcentrum voor kraag- en honingberen ter wereld. Ruim 100 geredde beren worden hier gerehabiliteerd en mogen hier oud worden in grote buitenverblijven.
Ik heb er erg veel geleerd. Mocht je hier ook een bijdrage willen leveren of meer informatie willen, kijk dan hier https://go-ape.nl/werken-in-opvangcentrum-voor-wilde-dieren/
Voor nu: hulde aan de dierenrechtenorganisaties die al 20 jaar strijden om een einde te maken aan deze wrede en totaal nutteloze praktijken. Ze hebben deze week een mijlpaal bereikt.
