Goed nieuws afgelopen week. In National Park in Congo zijn 1.000 berggorilla’s geteld, bericht Africa Geographic. Daarmee is de grootste populatie ter wereld verviervoudigd ten opzichte van 30 jaar geleden. De aantallen van deze majestueuze dieren hebben zo kunnen toenemen omdat ze niet meer het slachtoffer van stroperij zijn. De Virunga Foundation heeft dat onder meer weten te realiseren door banen voor de lokale bevolking te creëren en scholen te bouwen. Ook werd er 22 miljoen geïnvesteerd in een project dat met waterkracht elektriciteit opwekt en de komende drie jaar nog eens 1.200 banen oplevert. Daardoor is er sinds 2007 maar een gorilla in het park gedood. Bijzonder is ook dat de berggorilla’s hebben bijgedragen aan rust in de regio. Virunga Park ligt deels in Congo, Rwanda en Oeganda waar regelmatig grensincidenten plaatsvonden. Maar de landen zijn het inmiddels met elkaar eens over het belang van de apen. Ze brengen immers jaarlijks honderden miljoenen aan toeristische dollars in het laatje.
Leonardo di Caprio maakte een documentaire over Virunga, ik schreef daar eerder over. Je kunt die post hier lezen.
>> Berggorilla’s in Virunga Natonal Park (foto Good News Network).
Serge Wich grondlegger ecodrone
De populatie apen in een gebied bijhouden en de dieren monitoren, is een tijdrovende klus. Trackers zijn dagelijks urenlang op pad om de gorilla’s te volgen en onderzoekers doen dag in dag uit veldwerk om de groepen dieren te bestuderen. Anno 2017 krijgen ze hulp van de technologie. Steeds vaker lees ik dat drones worden ingezet om Chimpansees, Gorilla’s of Orang-Oetans op te sporen, te volgen en te tellen. De Nederlandse hoogleraar Serge Wich is een van de grondleggers van de ecodrone en gebruikt ze al sinds 2011. ‘Een kilometer door het regenwoud lopen kost veel meer tijd dan een drone een kilometer laten vliegen, en dus kan je veel sneller grote gebieden analyseren’, aldus Wich eerder tegen National Geographic.
>> Serge Wich met een ecodrone (foto: National Geographic).
In vergelijking met satellietbeelden zijn dronebeelden een stuk scherper. Ook zitten wolken drones niet in de weg. Het dichte bladerdak in het regenwoud is wel een probleem, vertelt Wich: De huidige drones kunnen daar nog niet door heen kijken. De primatoloog gaat daarom warmtecamera’s op drones bevestigen. ‘Daardoor kunnen niet alleen nesten, maar ook individuele dieren worden geteld. De warmtecamera’s kunnen ook mensen detecteren of parkwachters waarschuwen als er stropers in de buurt zijn.’
>> Orang-Oetan in Indonesie (foto: National Geographic).
Kennis om actie te ondernemen
Volgens Wich zijn mensapen een indicatie wat er bosrijke gebieden aan de hand is. ‘Ze verspreiden zaden en zijn daarom een belangrijk schakel in de gezondheid van bossen. Zonder die schakels, is de kans groot dat hele ecosystemen instorten. En dat besef dringt bij steeds meer mensen door’, weet hij. ’De situatie van een bos, wordt ook duidelijk uit dronebeelden. ‘Vlieg eenmaal per maand over een natuurgebied en je ziet de veranderingen, aldus Wich. Daarmee zouden drones zelfs kunnen bijdragen een bescherming van de leefomgeving en aan het voortbestaan van mensapen. ‘We hebben de kennis om actie te ondernemen en weten welke gebieden we moeten beschermen’, zo stelt de hoogleraar.
>> Beelden gemaakt met een drone (foto Orangutan Foundation).
Thuis van de Orang-Oetan
De wereldvermaarde onderzoeker Buruti Galdikas gebruikt daarom drones om onder meer het regenwoud in Indonesië in kaart te brengen. De technologie dient meerdere doelen en wordt ook ingezet om politiecontroles te coördineren tegen onder meer stroperij en illegale houtkap. Ook koopt haar organisatie regenwoud voordat het in handen van palmoliebedrijven valt. Vaak is dat onherbergzaam gebied dat moeilijk is te bereiken. Drones zijn dan bij het uitstek het middel om het terrein vanuit de lucht te observeren. Die beelden laten niet alleen de dorpen en palmolieplantages zien, maar ook het oorspronkelijke regenwoud. Met een beetje geluk duikt er een bijzonder beeld op, zoals Orang-Oetans dat zien. Het regenwoud dat hun thuis is en dat drones kunnen helpen te beschermen.
>> Video-opnamen gemaakt door Buruti Galdikas met een drone in Tanjung Puting National Park
Met uitsterven bedreigde dieren helpen en verzorgen en dan vooral primaten is mijn passie. De problematiek is enorm maar ik geloof er heilig in dat ook kleine beetjes zullen helpen. Als steeds meer mensen een beetje doen zal dat bijdragen aan een iets betere wereld met daarin een veilige plek voor wilde dieren en daarmee ook voor de mens. Dus draag ik ook mijn steentje bij, ik kan niet anders. Door teBloggen, mijn avonturen op Social Media te posten en Fondsen te werven. Maar zeker ook door als vrijwilliger de handen uit de mouwen te steken en letterlijk geredde en getraumatiseerde dieren te verzorgen in allerlei Rescue Centers zowel in Nederland als daar buiten.
Zou je me willen steunen met een donatie klik dan HIER. Dank!
