Langzaam sijpelden er de afgelopen twee weken foto’s en losse filmpjes binnen van de vrijlating in het regenwoud van de eerste drie Orang-Oetans van het Sintang Orangutan Center.
Ik schreef het hier al eerder; ongeveer elk uur checkte ik Whatsapp voor de stand van zaken. Steeds al iemand ‘even’ vanuit het regenwoud terug was in de bewoonde wereld, stuurde hij of zij beeldmateriaal door.

De vrijlating van Orang-Oetans is op zich al een heel bijzondere gebeurtenis, maar voelde voor mij extra speciaal omdat ik slechts een paar weken ervoor zelf de route aflegde van het opvangcentrum naar de vrijlatingsplek in het regenwoud van West Kalimantan, Borneo. Samen met een team van het Sintang Orangutan Center deden we eind oktober 2017 een laatste inspectie van het gebied en het basiskamp. Een pittige tocht van 15 uur met de auto, de boot en te voet naar de release site.
Alexandra Vosmaer van het SOC en ik maakten er een filmpje van
De schoonheid van het regenwoud
Het verblijf in het regenwoud heeft mijn leven voorgoed veranderd. De schoonheid ervan was zo overweldigend dat ik er nog steeds niet over kan praten zonder diep ontroerd te zijn.
Bij elke poging er iets over te vertellen springen de tranen in mijn ogen. Als ik ooit uitgejankt ben, vertel ik er graag wat meer over. Al was het maar als bijschrift bij de waanzinnige foto’s die ik maakte. Daar had je geen mooie camera voor nodig overigens. Met welke smart phone je ook foto’s maakt, ze zijn allemaal prachtig.
En ik ben zo blij en dankbaar dat ik deel uit kon maken van deze reis. De reis naar de vrijheid van drie prachtige Orang-Oetans.
Terug naar het regenwoud: de film
Van al het filmmateriaal van razende reporter Alexandra Vosmaer is nu een compleet filmpje gemaakt van de vrijlating door filmmaker Raymond Hartman.