Merken met een duurzame missie. Die hebben we nu keihard nodig. The Flower Farm gaat zelfs nog een stapje verder. Niet alleen zorgt dit Nederlandse margarine merk voor minder ontbossing door er geen palmolie in te stoppen, ze steunen ook nog een opvangcentrum voor Orang-Oetans in West Kalimantan, Borneo. Daar wordt ik natuurlijk dubbel blij van, want laat dat nu het opvangcentrum zijn waar ik eerder al eens twee keer een maand als vrijwilliger heb geholpen!
Sintang Orangutan Center – Borneo
Het is alweer drie jaar geleden dat ik voor het laatst in het Sintang Orangutan Center (SOC) in West Kalimantan, Borneo hielp. Het centrum vangt Orang-Oetans op, die bijna allemaal direct of indirect het slachtoffer zijn van de palmolie industrie. Hoe dan? Op de Indonesische eilanden Borneo en Sumatra wordt op enorm grote schaal regenwoud gekapt of verbrand om er palmolie plantages voor in de plaats te zetten. Vaak wordt die grond ook nog eens illegaal buit gemaakt.
Dat regenwoud is ook het oorspronkelijk leefgebied van de Orang-Oetan. Omdat er schrikbarend veel regenwoud op die manier verwoest is gaan die Orang-Oetans gedwongen op zoek naar voedsel en komen dan op die palmolieplantages terecht. De ironie is dat daar amper voedsel te vinden is vanwege de monocultuur van die plantages en gebruik van chemicaliën. Daarover hieronder iets meer. Bovendien moeten ze dat bezoek aan plantages vaak met de dood bekopen. Ze worden gewoon neergeschoten om de oogst te beschermen. Uitzondering hierop zijn de baby Orang-Oetans. Die blijven gespaard, omdat ze voor goed geld verkocht kunnen worden.
Soms worden deze baby’s uit de handen van stropers gered. En deze weesjes kunnen dan terecht in het SOC, waar verzorgers ze met een hoop geduld en liefde helpen hun trauma’s te verwerken en ze leren om een Orang-Oetan te zijn. Het SOC heeft ook een enorm oefenbos, waar de dieren – als ze iets ouder zijn – wordt geleerd hoe ze voedsel moeten zoeken, wat gevaarlijk is in het regenwoud, hoe ze moeten klimmen en nesten bouwen.
>> Op de motor door eindeloze palmolieplantages. Het middelste deel in deze video is op dubbele snelheid. Anders kwam er inderdaad geen eind aan. | © Rowena Goes Ape
Palmolieplantages op Borneo: geen ontsnappen aan
In de periode dat ik bij het SOC was werd ik voor het eerst in mijn leven geconfronteerd met grootschalige vernietiging van natuur. Om van het opvangcentrum naar het oefenbos te komen reed ik door gebied wat ooit regenwoud was. Het regenwoud was echter op grote schaal vervangen door palmolieplantages. De beelden staan voor altijd op mijn netvlies gegrift. Urenlang reed ik om van A naar B te komen en ik zag alleen maar palmoliebomen om me heen. Enorme gebieden waarin geen mens, geen vogel, geen insect leeft. Laat staan een Orang-Oetan. Een oorverdovende stilte overvalt je hier. De stilte van een Monocultuur.
Om je ogen te sluiten voor wat de palmolie industrie aanricht is bijzonder lastig, helemaal als je de kaalslag met eigen ogen hebt gezien. Voor mij bleek het zelfs onmogelijk. Landroof, kinderarbeid, ernstige milieuvervuiling door het gebruik van o.a. pesticiden en het uitsterven van diersoorten zoals de Orang-Oetan. Iedereen daar is echt zwaar de klos. Elk uur gaat er regenwoud ter grootte van 300 voetbalvelden tegen de vlakte! 300 Voetbalvelden per uur!
Allemaal voor onze koekjes, shampoo, pastasauzen, margarine en zelfs biobrandstof. Dat de industrie door en door verrot is bleek ook uit het feit, dat ik alleen stiekem foto- en filmopnames kon maken terwijl ik door de plantages reed. Op diverse punten waren ‘politie’ posten opgesteld. Daar bekeken ze wat er op je camera stond. Als dat opnamen waren van plantages, dan werd zonder pardon je camera in beslag genomen. Waarom als je niets te verbergen hebt?
Parttime activist
Het is nooit mijn intentie geweest om zo gericht actie te voeren tegen welke industrie ook. En nog steeds niet! Ik zet me in voor bedreigde wilde dieren en opvangcentra, maar deze industrie druist voor mij werkelijk tegen elk gevoel van rechtvaardigheid in. Ik sprak daar met de lokale bevolking, die zich verzette tegen de palmolie industrie en hun land niet wilde afstaan. Zij vroegen mij om hun verhaal te vertellen aan de wereld.
>> Rowena tegen een paar Tweede Kamerleden: ” Ik ben heel benieuwd wat u gaat doen om het regenwoud te beschermen” | © Rowena Goes Ape
En dus ging ik daarmee toch een beetje aan de slag. Op mijn website vind je daarom wel 15 Blogs over palmolie of een verwijzing ernaar. Ook voorde ik actie samen met Milieudefensie, het Nederlandse netwerk Palmolievrij en Stichting Orangutan Rescue. Tegen palmolie in biobrandstof.
Ook hielp ik vanuit het regenwoud Palmolievrij met hun “maand-zonder-palmolie” campagne en ‘schitterde’ in het TV programma ‘Kassa’ van BNNVARA, waar ik vanuit Kameroen los mocht gaan over pensioenfonds ABP en haar uiterst dubieuze beleggingen in palmolieplantages.
>> Uitzending “Kassa” #ABPKapErmee
Laatste kans?
Met de huidige pandemie zijn we voor de zoveelste maal met onze neus op de feiten gedrukt. We kunnen niet langer zo roekeloos met de natuur en onze leefomgeving omgaan, wilde dieren stropen of verhandelen en dieren massaal op een kluitje proppen voor consumptie. Voor je het weet is een nieuwe pandemie geboren.
The Flower Farm
En dus Hulde aan The Flower Farm. Een kleine onderneming met een groot hart. Niet alleen zetten zet ze een duurzaam product op de markt, ze dragen ook nog eens bij aan het vergroten van bewustzijn rondom een zeer omstreden en schadelijke industrie en staan ook nog eens een deel van hun opbrengst af aan een opvangcentrum voor Orang-Oetans.
Voor meer info over deze margarine en hun missie bezoek dan de website van The Flower Farm.
