Hij staat online! De internationale website van het Sintang Orangutan Center met up-to-date informatie over het opvangcentrum voor geredde Orang-Oetans, het oefenbos, het aankomende tweede oefenbos, het vrijlatingsproject van de eerste drie Orang-Oetans in het Betung Kerihun National Park en last but not least mijn bijdrage: profielen van alle geredde Orang-Oetans.
>> Foto’s website Sintang Orangutan Center (SOC)
>> Bespreking met lokale verzorgers en Observeren (Foto’s: Rowena Goes Ape)
Project profielen schrijven
In februari werkte ik 4 weken in Borneo in opdracht van Alexandra Vosmaer van het Sintang Orangutan Center aan twee opdrachten: een verrijkingsplan voor geredde Orang-Oetans en het schrijven van profielen van alle 36 dieren.
Het uitwerken en implementeren van het verrijkingsplan kon ik ter plaatse afronden. Lees hier mijn eerdere blog over dit verrijkingsplan.
Het schrijven van de profielen nam ik mee terug naar Nederland. Want toen tijdens mijn verblijf in Borneo Art Rooijakkers een filmploeg van het programma “Helden van der Wildernis“ een hele week kwam filmen, wist ik al dat ik dit laatste project niet op tijd af zou krijgen.
De uitzending van de aflevering van “Helden van der Wildernis“ over Alexandra en de Orang-Oetans was op 18 mei. Alexandra was toen juist een paar dagen in Nederland. We hebben samen de dagen voorafgaand aan de uitzending tot in de late uurtjes gewerkt om de website met de profielen – net op tijd – de lucht in te krijgen. Zodat kijkers na afloop van de uitzending ook op een up-to-date website zouden landen 😉
>> Het hok waarin Rocki zat opgesloten en Rocki net voor de redding (Foto’s SOC)
Voorwerk
Wel kon ik in het opvangcentrum heel veel voorwerk doen; ter plekke verzamelde ik alle achtergrondinformatie, sprak ik veel met de lokale verzorgers over het gedrag en leuke weetjes over de Orang-Oetans en natuurlijk deed ik mijn eigen observaties. Dat laatste bleek ingewikkelder dan verwacht want zodra de jonge dieren mij in het vizier kregen, stopten ze met eten en spelen en hingen ze aan het hek van hun verblijf om mij aan te staren of om mijn aandacht te trekken.
Het schrijven van de profielen was een pittig klusje. Want samen met alle informatie over het gedrag van de dieren kreeg ik ook hun geschiedenis mee: de reddingsoperaties en de schrijnende verhalen van de eerste jaren van de levens van de jonge dieren. Baby Orang-Oetans in kooitjes, met kettingen om hun nek , ondervoed, eenzaam, en ziek.
>> Alexandra en ik bij mij thuis als een dolle de website aan het afmaken
De website van het SOC
De website is nog niet klaar. Het Engels moet hier en daar nog worden verbeterd, sommige profielen moeten we aanvullen met achtergrondinformatie en met grotere foto’s. Van de Orang-Oetans. En wat mij betreft mag een doneerknop op elke pagina! Want dit prachtige opvangcentrum kan elke cent gebruiken.
Nederlandse geïnteresseerden kunnen voor alle informatie terecht bij de Nederlandse stichting Orangutan Rescue die fondsen werft voor dit opvangcentrum. Je kunt er ook een van de Orang-Oetans of een kavel in het oefenbos adopteren!
Met uitsterven bedreigde dieren helpen en verzorgen en dan vooral primaten is mijn passie. De problematiek is enorm maar ik geloof er heilig in dat ook kleine beetjes zullen helpen. Als steeds meer mensen een beetje doen zal dat bijdragen aan een iets betere wereld met daarin een veilige plek voor wilde dieren en daarmee ook voor de mens. Dus draag ik ook mijn steentje bij, ik kan niet anders. Door teBloggen, mijn avonturen op Social Media te posten en Fondsen te werven. Maar zeker ook door als vrijwilliger de handen uit de mouwen te steken en letterlijk geredde en getraumatiseerde dieren te verzorgen in allerlei Rescue Centers zowel in Nederland als daar buiten.
Zou je me willen steunen met een donatie klik dan HIER. Dank!
